Jeśli szukasz filmu, który rozbawi Cię do łez, a przy okazji pozwoli zanurzyć się w atmosferze lat 50., “Nie lubię poniedziałku” (“Some Like it Hot”) Billy’ego Wildera jest idealnym wyborem. Ta komedia romantyczna z elementami gangsterki to klasyka kina, która do dziś zachwyca swoim dowcipem, lekkością i niezapomnianą obsadą.
Akcja filmu rozgrywa się w Chicago lat 20., gdzie dwaj muzycy, Joe (Tony Curtis) i Jerry (Jack Lemmon), świadkami strzelaniny z udziałem gangsterów. Uciekając przed śmiercią, przebierają się za kobiety i dołączają do żeńskiej orkiestry jazzowej prowadzonej przez seksowną Sugar Kane Kowalczyk (Marilyn Monroe).
Podczas podróży pociągiem w kierunku Miami, Joe zakochuje się w Sugar, a Jerry musi zmierzyć się z nieprzewidywalnymi konsekwencjami swojej nowej tożsamości. Dodatkowo, do gry wkraczają gangsterzy, którzy ciągle ich śledzą, tworząc niezwykle zabawne i pełne napięcia sytuacje.
“Nie lubię poniedziałku” - analiza komediowej mistrzowskiej gry aktorskiej
Marilyn Monroe, ikona seksu lat 50., w tej roli gra seksowną wokalistkę, która marzy o karierze filmowej. Jej kreacja Sugar jest pełna uroku, niewinności i niezwykłej kobiecości.
Tony Curtis jako Joe przeobraża się w atrakcyjną blondynkę Josephine, ukazując talent aktorski i komediowy. Jack Lemmon w roli Jerry’ego/Daphne dostarcza mnóstwo śmiechu, doskonale odgrywając rolę nieśmiałego, niezdarnego mężczyzny w kobiecej skórze.
Trzy główne role tworzą idealną synergię, zapewniając widowni niezapomniane wrażenia.
Oto kilka elementów, które czynią “Nie lubię poniedziałku” tak wyjątkowym:
-
Mistrzowska reżyseria Billy’ego Wildera: Wilder znany jest ze swoich inteligentnych komedii z wyostrzoną obserwacją społeczną i psychologicznych portretów postaci.
-
Świetne dialogi: Scenariusz pełen jest dowcipów, gier słownych, sarkazmu i ironii, które bawią do łez.
-
Muzyka jazzu: Atmosfera filmu wzbogacona jest przez energiczną muzykę jazzową, która idealnie pasuje do scen z orkiestrą.
“Nie lubię poniedziałku” - wpływ na kulturę popularną
Film “Nie lubię poniedziałku” miał ogromny wpływ na kulturę popularną.
Wiele jego cytatów, scen i postaci stało się ikonami popkultury, a sam film zainspirował wiele innych produkcji komediowych.
Poza tym, “Nie lubię poniedziałku” przyczynił się do popularyzacji jazzu w latach 50. i pokazał widzom fascynujący świat tej muzyki.
Tabela: Podsumowanie filmu “Nie lubię poniedziałku”
Element | Opis |
---|---|
Gatunek | Komedia romantyczna, gangsterka |
Reżyser | Billy Wilder |
Obsada | Marilyn Monroe, Tony Curtis, Jack Lemmon |
| Rok produkcji | 1959 |
| Fabuła | Dwoje muzyków przebierających się za kobiety, by uciec przed gangsterami |
“Nie lubię poniedziałku” to film, który z pewnością sprawi, że spędzisz przyjemnie czas.
Jeśli szukasz klasycznej komedii z niezapomnianą obsadą, ciekawą fabułą i genialnymi dialogami, nie wahaj się sięgnąć po ten film. Będziesz rozbawiony do łez!